کاش کمی هم بهار میشد
و این ستاره های کم سو روشن میشدند
برفراز مرغزاران سبز
کاش کسی آواز میخواند
دراین کوچه های ساکت
کاش براین دریچه های خاموش
پرنده ای می گذشت
با صدایی خرد
و امید قطره قطره می چکید
براین شب نومید
مثل باران های تند
کاش زنده میشد ند خاطره های دور
و سرود های آبی دوباره جان میگرفتند
در قلمرو اندوهناک قلب من
کاش
0 comments:
Post a Comment