Wednesday, May 21, 2008

من شاعرم ای محبوب

میخواهم ترا بسرایم
چون باد تشنه ای که درمیان ابرها می پیچد
تا عطش سفرهای درازش را فرو نشاند
و با قطره های درخشان آب ها
دور گردد
بسوی دریاچه ها خفته
و دشت های چشم انتظار
میخواهم ترا بسرایم
مثل این مرغکی که منقارش را درمیان گلهای یاس فرو برده است
و آواز میخواند
میخواهم ترا بسرایم
مثل این شعله های نارنجی که از چراغدان غروب سربرکشیده است
و آسمان را پراز گلهای ارغوان ساخته است
میخواهم ترا بسرایم
تا زیباتر شوم
زیباترین شاعر جهان
من شاعرم ای محبوب
و بی شعرتهی تراز جام باد ه ام درانتهای شبی مست
و خاموش ترا ز شمع خاموشم و خاکستری سرد
میخواهم ترا بسرایم
تنها ترا

0 comments: